Platinium Palladium/Platinium Print

Platynotypia opatentowana została przez Williama Willisa w 1873 roku. Odbitka w tej technice powstawała w procesie negatywowo – pozytywowym poprzez kopiowanie stykowe negatywu na uczulony papier mieszanką solami żelazowymi oraz związków platyny i palladu. Wydrukowana, utrwalona, wysuszona stanowiła gotowy obraz o niezwykle pięknych, subtelnych przejściach tonalnych.

Obecnie zmodyfikowana technika platynowo palladowa PLATINIUM PRINT zmierza do usunięcia z procesu wszystkich składowych, które mogłyby mieć negatywny wpływ na trwałość odbitki.

Osadzenie na podłożu czystej platyny, czystego palladu bez szkodliwych cząstek dla podłoża poprzez całkowite zneutralizowanie i wypłukanie prowadzi do celu jakim jest uzyskanie nieskończenie trwałego obrazu fotograficznego.

Środowisko, w którym przebiega proces, proporcje związków platyna/pallad, podłoże użyte do osadzenia metali, przygotowanie negatywu, sposób uczulenia podłoża, ma bezpośredni wpływ na ostateczny obraz jego plastykę, tonalność, szczegółowość, światło, głębię cieni, niepowtarzalny klimat i wrażenie trójwymiarowości.

Nieskończenie trwała część historii świata w obrazie unikatowym, związkami; platyna – pallad na starannie wyselekcjonowanym podłożu bawełnianym – ręcznie czerpanym papierze jest atrakcyjnym dziełem sztuki nie tylko dla kolekcjonerów fotografii,. Ale dodaje również wartości dla każdego otoczenia.